01 Individuele trajecten

In onderstaande tabel is te zien welke type trajecten er in 2022 in behandeling waren en de bijbehorende aantallen. 

_{* Praktische Gezinsondersteuning (PGO) wordt apart verantwoord en toegezonden}

_{** Algemene Voorziening Begeleiding (AVB) en Onafhankelijke Cliënt Ondersteuning (OCO) worden in hoofdstuk 4 nader belicht}

Voorafgaand aan individuele trajecten brengen we de complexiteit en zwaarte van een casus in kaart. Het gaat om een inschatting vooraf. De zwaarte van de trajecten wordt weergegeven aan de hand van een inschatting van het aantal contactmomenten. In de meeste individuele trajecten werd vooraf ingeschat dat er 2-5 gesprekken (gemiddeld) of meer dan 5 gesprekken (zwaar) nodig zouden zijn. Het gemiddelde aantal contactmomenten bij afgesloten individuele trajecten in 2022 was 13. Het wordt steeds lastiger om een inschatting van een casus te maken aan de voorkant. De casussen worden steeds complexer. 

Complexiteit

Wij beschouwen een casus als ‘complex’ als deze drie of meer hoofddomeinen van de Zelfredzaamheidsmatrix (ZRM) beslaat. De figuur hieronder laat zien dat in 2022 de meeste trajecten ‘redelijk complex’ waren en ook een groot aantal ‘niet complex’ waren. De meeste complexe hulpvragen worden doorverwezen naar externe partners. In 2022 iets minder vaak doorverwezen naar hulpverlening (24x) en de het CJG (9x) dan in 2021. Daarnaast werden er 7 casussen doorverwezen naar de GGZ en 8 naar de huisarts.   

Wanneer inwoners te maken hebben met meer complexe(re) problemen kunnen wij ze bijstaan door middel van een individueel traject. In deze trajecten bieden wij meer frequente hulp en ondersteuning en wordt bovendien toegewerkt naar een concreet doel. Bij deze trajecten wordt bij de intake en bij de afsluiting de Zelfredzaamheid-Matrix (ZRM) ingevuld. Dit instrument brengt de vraag en mate van zelfredzaamheid van de cliënt in kaart. Op deze manier ontstaat er inzicht in de vooruitgang van de cliënt. De ZRM geeft de zelfredzaamheid weer op de verschillende leefgebieden, nl. inkomen, werk & opleiding, tijdsbesteding, huisvesting, huiselijke relaties, geestelijke gezondheid, lichamelijke gezondheid, middelengebruik, vaardigheden bij activiteiten van het dagelijks leven (ADL), sociaal netwerk, maatschappelijke participatie en justitie.

Voorafgaand aan een traject formuleren we een zogenaamde doelscore. Achteraf kunnen we dan ook bekijken in hoeverre we erin geslaagd zijn om deze vooraf vastgestelde doelscores te behalen. Over 2022 hebben we in 66,1% van de gevallen deze doelscores op de ZRM behaald. In 2021 was dit 65,2%. 

De figuren hieronder laten de top 5 zien van de hoofddomeinen waarop de hulpvragen voorafgaand aan een individueel traject betrekking hadden, zowel in 2021 als in 2022.  

Hieruit blijkt dat in 2022 de meeste individuele trajecten zijn opgestart naar aanleiding van hulpvragen op het gebied van geestelijke gezondheid, financiën, huisvesting, huiselijke relaties en sociaal-emotionele ondersteuning (ouderschap).

Ten opzichte van 2021 gaat het om dezelfde top 5 hoofddomeinen. Wel is er is met name een lichte groei te zien in het aantal hulpvragen op het gebied van geestelijke gezondheid. 

Hieronder wordt een praktijkvoorbeeld uitgelicht van individuele ondersteuning door een weerbaarheidstrainer. 

Hulpvraag

Een 16-jarige wil graag leren de emoties beter te reguleren. Wordt nu snel boos en heeft last van woede aanvallen waarbij jongere fysiek geweld heeft gebruikt tegen de ouders. Jongere woont nu doordeweeks op een zorgboerderij en in het weekend thuis, maar wil graag weer volledig thuis wonen.

Trainingen

In totaal hebben we 10 trainingen gepland, waarvan jongere 8 trainingen heeft gevolgd. Jongere heeft altijd actief deelgenomen aan de trainingen en was leerbaar.  

Inhoud trainingen

Door middel van HERO boxing & coaching hebben we naast verschillende bokstechnieken, ook verschillende gesprektechnieken en ademhalingsoefeningen getraind. Door middel van de bokstechnieken het stressniveau van jongere getest om te kijken hoe deze reageert in een stressvolle situatie. We hebben de jongere laten voelen en inzien dat door middel van ademhalingstechnieken deze het stressniveau weer kan laten dalen en dat door middel van de verschillende gesprekstechnieken een grens kan worden aangegeven op een rustige en respectvolle manier. Als dit allemaal niet meer lukt heeft jongere geleerd dat het mogelijk is even weg te lopen uit de situatie.

Resultaat trainingen

In de afsluitende training is de jongere gevraagd wat deze uit de trainingen heeft gehaald. Jongere vertelt: “Ademhalingsoefeningen om rustig te worden, de 'ik vind methode…' kunnen toepassen en uit de situatie weg kunnen lopen om rustig te kunnen worden". Jongere wil dit in het zorgoverleg ook zelf aangeven om te laten zien dat jongere veranderd is en daardoor veel beter met de emoties overweg kan. Daarnaast heeft jongere een goed gesprek met een van de ouders gehad, waarin ze beiden hebben afgesproken om niet meer achterom te kijken maar samen met een frisse start de toekomst tegemoet te gaan. Dit heeft de jongere een heel positief gevoel gegeven. De jongere is de afgelopen periode veranderd. Het lukt beter om naar het eigen handelen te kijken en jongere is meer bewust van de eigen invloed daarop. Kan veel beter de grenzen aangeven op een rustige en respectvolle manier. Ook kan de jongere nu weglopen uit de situatie als het teveel wordt in plaats van er met fysiek geweld dwars doorheen gaan. 

Eindresultaat

De jongere is na het zorgoverleg weer thuis komen wonen en dit gaat goed.