01 Casuïstiek in aantallen

We beginnen dit jaarverslag met het laten zien van onze dienstverlening in cijfers. Ten opzichte van de voorgaande jaren zien we dat het aantal individuele trajecten in 2022 is gestegen, terwijl de andere (lichtere) ondersteuningsvormen zijn gedaald. 

In figuur 1 is te zien dat vergeleken met voorgaande jaren er in 2022 meer individuele trajecten in behandeling waren[1]. Door de toename van de (extra) projecten en overbruggingstrajecten voor inwoners die op een wachtlijst staan voor de GGZ, ervaren medewerkers een stijging van de werkdruk.

Het aantal informatie- en adviesaanvragen blijft dalen. Een verklaring hiervoor is dat de app, waarmee medewerkers op eenvoudige wijze informatie en adviesaanvragen kunnen registreren, niet meer gebruikt kan worden. Een groot deel van de vragen uit de bereikbaarheidsdienst worden hierdoor niet meer gerapporteerd. Door de goede samenwerking en afstemming met vrijwilligersorganisaties worden praktische vragen steeds meer opgepakt door vrijwilligers.

Om een realistischer beeld van onze caseload te krijgen is aan medewerkers de vraag gesteld om kritisch te zijn ten opzichte van (de vaak inactieve) leun en steuncontacten en waar mogelijk deze af te sluiten. Sommige leun en steuncontacten zijn omgezet naar een individueel traject. De afname van de leun en steuncontacten is wenselijk. We proberen laagdrempelig zoveel mogelijk inwoners te zien. We sluiten eerder af omdat we uitgaan van de zelfredzaamheid bij inwoners. Wanneer deze niet voldoende is, is het aan de inwoner contact met ons te leggen voor een nieuwe vraag. Enkele doelgroepen, zoals ouderen en anderstaligen, hebben behoefte aan een langdurig leun en steuncontact en een vast gezicht. Hiermee kunnen problemen voorkomen worden en daarmee zwaardere inzet.

Onderstaande tabel laat zien hoeveel inwoners er in 2022 door verschillende afdelingen van de gemeente en andere organisaties naar Welstadzijn verwezen. Dit aantal is vergeleken met 2021. We zien een toename in het aantal verwijzingen vanuit de huisartspraktijken. Door onze samenwerking met de huisartspraktijken binnen de Voorzorggroep en in de voorbereiding van het project Ondersteuner Sociaal Domein (OSD) weten huisartsen beter waarvoor inwoners bij ons terecht kunnen. Ook het koplopers project 'Onafhankelijke Cliëntondersteuning', dat heeft ingezet op de samenwerking met huisartsen, heeft bijgedragen aan de toename in verwijzingen. Onze aanwezigheid en daarmee zichtbaarheid bij onder andere het onderwijs heeft geleid tot een flinke toename in het aantal nieuw opgestarte individuele trajecten (figuur 3).

Figuur 5 laat zien dat wij met onze individuele ondersteuning alle leeftijdscategorieën bereiken. Kinderen worden vaak op naam van één van de ouders geregistreerd. Dit maakt dat er minder is geregistreerd op de leeftijdscategorie 0-10 en meer op de leeftijdscategorie 27-55. Deze doelgroep zien we ook veel in de gezinscoaching. De gezinscoaches geven daarbij aan dat ze, naast de casussen vanuit het project jeugd en opgroeien, een toename in hulpvragen vanuit de reguliere gezinscoaching zien. In vergelijking met 2021 is het aantal inwoners in de leeftijdscategorie 27-55, dat een individueel traject bij ons heeft gevolgd, gestegen met 56 trajecten.

In vergelijking met de andere leeftijdscategorieën, worden leun en steuncontacten relatief vaak ingezet bij inwoners tussen de 75en 85 jaar. Zoals eerder aangegeven gaat dit vaak op langdurige contacten die soms meerdere jaren duren. In vergelijking met 2021 is het aantal inwoners inde leeftijdscategorie 75 – 85 jaar dat een leun en steuncontact bij ons heeft gevolgd licht gedaald. Zoals eerder in dit verslag aangegeven, kijken we kritisch naar onze leun en steuncontacten en sluiten we waar mogelijk eerder af.

In deze tijd waar veel inwoners te maken hebben met financiële problematiek is het opvallend dat financiën niet bij de jeugd in de top 5 hulpvragen staat. Bij navraag onder medewerkers wordt aangegeven dat het thema financiën door de jeugd pas belangrijk wordt gevonden wanneer zij op zich zelf gaan wonen. Dit maakt voorlichtingen over geld binnen het onderwijs ook minder populair onder de jeugd. De vragen die jongeren over geld hebben gaan eerder over het verdienen van geld dan over geldproblemen. Ook wordt bij deze doelgroep de nasleep van corona als belangrijke oorzaak gezien van problematiek op het domein geestelijke gezondheid. Verder is (presteren op) school een belangrijke stressfactor onder de jeugd. Het onderwijs zet volop in om de achterstanden door corona weer in te halen en daarnaast moet de jeugd weer wennen aan de nieuwe wereld. De top 5 ondersteuningsvragen bij ouderen komt overeen met de voorgaande jaren.

In vergelijking met 2021 richten onze collectieve trajecten in 2022 zich meer op alle leeftijden. Het aantal collectieve trajecten voor de doelgroep 12-18 is ten opzichte van 2021 verdubbeld. Hier vallen de activiteiten vanuit het jongerenwerk onder. Dit is het resultaat van een compleet teamjongerenwerkers, dat als nieuw team steeds meer de focust verlegd naar activiteiten en thema’s buiten het jongerencentrum de Kwinne om.

In figuur 12 zien we dat we in 2022 binnen onze collectieve ondersteuning, vanuit voornamelijk Buurtwerk Sport, veel hebben ingezet op lichamelijke gezondheid. Met onder andere als doel terugdringen van gezondheidsverschillen, het versterken van het sociaal netwerk en participatie. Dit zien we ook terug in tabel 2, waar per categorie collectief het aantal trajecten, bijeenkomsten en deelnemers is te zien. Bij de individuele ondersteuning zien we dat een groot deel van de ondersteuningsvragen betrekking hebben op het domein financiën en geestelijke gezondheid. We spelen hier collectief op in via de inloopmomenten in de wijk, voorlichtingsactiviteiten en weerbaarheidstrainingen voor zowel de jeugd als volwassenen.